آنا کوچولو

یکشنبه هفته گذشته دعوت شدیم تولد پسر عموی آنا که از شهرستان اومده بودن خونه آقاجون و یهویی تصمیم گرفتن یه تولد کوچولو برای امیر علی مهربون بگیرن.یه جشن دور همی و خوب بود و به من خوش گذشت و آنا هم حسابی بدو بدو کرد و البته مرتبا کیک را با انگشت مزه کرد و امیر علی را گاز گرفت و یکی دو تا از بچه ها را کتک زد ولی خب در مجموع میشه گفت دختر خوبی بود .نمیدونم جدیدا چرا اینطوری شده که اگه یه بچه چیزی از دستش گرفت یا یه چیزی خواست و بهش ندادن بچه مقابلش را هر چقدرهم از خودش بزرگتر باشه کتک میزنه.جالبه تا به حال کوچکترین تنشی را چه تو بارداری و چه بعد از تولد  ندیده و همیشه از طرف همه بهش توجه شده و نازش را کشیدن و احساس میکنم ممکنه علتش همین باش...

درگیری و دلمشغولی و هیجان این روزهای من خیلی زیاده  و آنا هم که ماشاله شدیدا اکتیو و شیطون شده و تا غافلش میشم یه دسته گل به آب میده و رد  یه خط و زخم و کبودی  رو صورت و بدنش پیدا میشه . خلاصه همه چیز دست به دست هم داده که مرتبا ناخواسته استرس داشته باشم و این مساله راه رفتن آنا هم مزید بر علت شده.دخترک یکی از پاهاش را موقع راه رفتن به سمت داخل کج میکنه و هی گفتن و تکرار کردن این مساله از جانب بقیه منو نگران تر کنه.انگار باید کفش طبی بپوشه تا ببینم چی میشه.اگه مساله کلاب فوت باشه که باید مدت ها تحت نظر باشه و امیدوارم راحت برطرف بشه. آنا سعی میکنه مرتبا کارهای منو تکرار کنه و این برام خیلی شیرینه وقتی که میبینم مرتبا ادای م...

چند وقته اصلا فرصت نمیشه که وبت را آپ کنم قصد داشتم پست 1.5 سالگیت مروری باشه از چندتا از اولین های زندگیت که یه سری آپ کردم و کامپیوتر هنگ کرد و همه چیز پرید و بعد از اون دیگه فرصت نشدبیام بنویسم.الان هم اون پست مورد علاقه ام را نگه میدارم و سر فرصت میام مینویسم.فعلا تنها چیزی که این روزها حسابی ما را غافلگیر میکنه پیشرفت هایی هست که به اقتضای سنت هر روز اتفاق میوفته و ما رو غافلگیر میکنه.تو چند شب پیش تونستی یه جمله بگی و یه دنیا منو خوشحال کنی وقتی که مامان جون یه روز اومد خونمون و وقتی تو بیدار شدی دیدی مامان جون رفته و بهم گفتی مامان کوداست(کجاست)؟من گفتم چی دوباره بگو؟بازم تکرار کردی و من اینقدر ذوق کردم .تازگیاهر آقای غریبه ای که میب...

  خداحافظ  ای ماه پر آرزو خداحافظ ای مأمن آرزو خداحافظ ای دست های دعا خداحافظ ای سینه پر گناه خداحافظ ای خلوت شامگاه خداحافظ ای ماه خوب خدا   شعر از من این شعر را پارسال گفتم و البته خیلی کاملتر و زیباتر اما متاسفانه گوشیم مشکل پیدا کرد و منم این شعر را فقط تو گوشی داشتم.این چندتا بیت هم تمام چیزیه که ازش به یادم مونده.   چیزی به پایان ماه رمضون نمونده و من مثل همیشه روزهای آخر این ماه خیلی دلم میگیره.انگار دلتنگ میشم برای این  هوای خوبی که این یک ماهه توش نفس میکشیدم.مثل دوستی که داره از پیشم میره و نمیدونم سال دیگه میبینمش یا نه.واقعا بغض گلوم...

امسال دومین رمضان عمرت را میگذرانی و امیدوارم رمضان های زیادی را تجربه کنی .ماهی که لحظه لحظه هایش با همه ماه ها فرق میکند و انگار همه چیز رنگ و بویی دیگر دارد.انگار یک سال انتظارش را میکشیم و از پایانش دلگیر میشویم و شب های قدرش قدر یک عمر برایمان می ارزد.از خدا میخواهم بیاید روزی که با تمام وجود درکش کنی و لذت ببری از این ماهی که برای من لذت بخشترین ماه است. چند روزی میشه که وارد شانزدهمین ماه زندگیت شدی .وقتی کسی میپرسه اسمت چیه میگی اَنا با تجدید روی ن.توی بردن وسایل سفره به من کمک میکنی و وقتی هم سفره را جمع میکنم یه چیزی را برمیداری و میاری تو آشپزخونه پرت میکنی این مدلی کمک میکنی.صدای ببعی و هاپو و جوجو وکلاغه هم بلدی و اگه بپرسیم ...

14 ماهگیت هم تمام شد و داری وارد 15 ماهگی میشی .توی این ماه برای اولین بار بردیمت دریا و خدا را شکر خیلی خوشت اومد و کلی آب بازی کردی و اصلا نترسیدی.هنوز راه نمیری و یکی دو بار دو قدمی فقط راه رفتی ولی خیلی میترسی و فوری میشینی .توی حرف زدن پیشرفتت خوب بوده و توی شناخت اجسام هم همینطور.چشم و مو و دست و پاهات را کاملا میشناسی و اگه ازت بخوایم بهمون نشون میدی.به یه عروسکت میگی آپو منظورت هاپو هست و تا یه مورچه و جک و جونوری هم میبینی میگی جوجو .بغل همه میری خدا را هزار مرتبه شکر دیگه غریبی نمیکنی البته یهو پیش میاد که اصلا با یه نفر ارتباط برقرار نمیکنی و به هیچ عنوان به دلت نمیشینه .تا برات غذا میارم با حالا سوالی میپرسی به به؟میگم آره به به...